Εύπο, και πίστεψα πως τέλειωνε εκεί.
Εύπο, και μετα εύπο, εύπο, λύπο, εύπο, λύπο, λύπο, κένο, λύπο, λύπο, λύπο, κενό, κενό, κενό.
Και μετά, τι;
Το 'χω ξαναπεί.
Το ήξερα φαίνεται παλιά μα προς στιγμήν το είχα ξεχάσει.
Εάν είναι ευτυχισμένο, είναι επειδή δεν έγινε ακόμη τέλος.
Happy Ending. Η ακρογωνιαία λίθος της μυθοπλασίας, διαστρεβλώνει την πραγματικότητα με έναν "βολικά μουδιαστικό" τρόπο. Αλέκιαστα μυαλά, αιώνιες λιακάδες. Όμορφα πράγματα, μ;
Έλα όμως που χρειαζόμαστε τ' αυγά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου